Αν κάποιος μου ζητούσε να περιγράψω το Thumper με δυο λέξεις, θα έλεγα “ρυθμική βία”. Κι αυτό ισχύει – το Thumper είναι ένα παιχνίδι που παντρεύει το απόλυτο ένστικτο του ρυθμού με φρενήρη ταχύτητα και μια ατμόσφαιρα που πιο πολύ θυμίζει εφιάλτη παρά party. Στο Thumper, αναλαμβάνεις τον έλεγχο ενός μεταλλικού σκαθαριού, που καλείται να διασχίσει μια στροβιλώδη πίστα γεμάτη εμπόδια, ήχους, και πιο σκοτεινές εκπλήξεις.

Βασικά, το Thumper παίζεται σχεδόν με ένα κουμπί και το αναλογικό. Πατώντας ή κρατώντας το κουμπί (συνήθως το X), περνάς εμπόδια, παίρνεις στροφές ή “πηδάς” πάνω από ακίδες. Οι στροφές απαιτούν να κρατήσεις το κατάλληλο direction στο αναλογικό ενώ πατάς το κουμπί, τα κόκκινα εμπόδια χρειάζονται ειδικό χειρισμό, ενώ τα spikes θα σε τιμωρήσουν αν δεν τα περάσεις σωστά. Όσο προχωράς, εμφανίζονται νέοι μηχανισμοί, αλλά η βάση παραμένει αυτή: ρυθμός, γρήγορες αντιδράσεις και ακρίβεια.

Το παιχνίδι χωρίζεται σε επίπεδα, ενωμένο με τμήματα (segments). Σε κάθε τμήμα μετράς σκορ και αξιολόγηση απόδοσης. Το “σκαθάρι” αντέχει μόνο ένα τρακάρισμα – χάνεις τη “θωράκιση” μία φορά, αλλά στο επόμενο λάθος ξεκινάς το τμήμα από την αρχή. Συχνά μπορείς να πάρεις πίσω τη θωράκιση αν εκτελέσεις σωστές κινήσεις, δίνοντας έτσι μια δεύτερη ευκαιρία.

Το δυνατό στοιχείο του Thumper είναι η ατμόσφαιρα. Όλα μοιάζουν να βγαίνουν από έναν σκοτεινό ψηφιακό εφιάλτη: neon εφέ, σκοτεινές πίστες, απρόσωποι εχθροί και ένα τερατώδες “κεφάλι” που στέκεται ως τελικός κακός. Όμως ο πρωταγωνιστής είναι ο ήχος. Η μουσική σε βάζει σε trance: βιομηχανικοί θόρυβοι, ηλεκτρονικά beats και, όσο ανεβαίνουν τα επίπεδα, τα πάντα κορυφώνονται. Κάθε ηχητική νότα μπλέκεται με το gameplay – λάθη, επιτυχίες, και κάθε συνεργασία ανάμεσα σε παίκτη–παιχνίδι έχει τον δικό της ήχο.

Το Thumper είναι εύκολο για να ξεκινήσεις, αλλά δύσκολο για να το “σπάσεις”. Καθώς προχωράς, το tempo αυξάνεται και τα εμπόδια γίνονται πιο πονηρά. Χρειάζεται συγκέντρωση, υπομονή και πολλά retries. Όλα όμως φαίνονται δίκαια – το παιχνίδι σπάνια σε τιμωρεί “άδικα”, απλά δοκιμάζει τα αντανακλαστικά και τον ρυθμό σου. Υπάρχουν και boss fights, όπου συνδυάζεις όλα όσα έμαθες για να επιβιώσεις ενάντια σε γιγάντια, “ψυχεδελικά” κεφάλια.

Όταν ολοκληρώσεις ένα επίπεδο, ξεκλειδώνεις το Play+ mode. Εκεί τα πράγματα γίνονται hardcore: μόνο μια ζωή για όλο το επίπεδο, μεγαλύτερη ταχύτητα, και το παραμικρό λάθος τιμωρείται άμεσα. Για όσους έχουν PlayStation VR, το Thumper μετατρέπεται σε μια ακόμη πιο καθηλωτική εμπειρία – ιδρώτας, καρδιά και χέρια συντονίζονται απόλυτα με το ρυθμό.

Αν είσαι φίλος των indie, του ρυθμού, της πρόκλησης και – bonus – της σκοτεινής αισθητικής, το Thumper είναι εμπειρία που δεν πρέπει να χάσεις.