Lost Judgment

Όταν βγήκε το Lost Judgment το 2021, δεν ήμουν σίγουρος τι να περιμένω. Ως ένας 32χρονος gamer που αγαπάει τα indie παιχνίδια, συνήθως ψάχνω για εμπειρίες που έχουν κάτι ξεχωριστό, κάτι που δεν με αφήνει αδιάφορο. Και το Lost Judgment, παρά του ότι δεν είναι ακριβώς indie στη κλασική έννοια, έχει κάτι που μου έκανε εντύπωση: μια ιστορία που σε κρατάει αγκυρωμένο.

Το παιχνίδι ξεκινάει με ένα περίεργο περιστατικό σε ένα τρένο του Τόκιο τον Δεκέμβριο του 2021. Ένας άνδρας, ο Akihiro Ehara, κατηγορείται για παρενόχληση. Αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο κάτω από την επιφάνεια, και από εκεί αρχίζει η πορεία σας στη δικαστική διεκδίκηση και τη δικαιοσύνη.

Ό,τι έκανε αυτό το παιχνίδι να ξεχωρίσει για μένα είναι ότι η ιστορία δεν είναι απλά ένα σύνολο γεγονότων που συμβαίνουν ο ένας μετά τον άλλον. Είναι ένα πολύπλοκο ύφασμα με θέματα που αγγίζουν αληθινά προβλήματα της κοινωνίας. Η κάθε χαρακτήρας έχει βάθος, η κάθε διάλογος έχει σημασία. Αν διαθέσετε χρόνο για να ακούσετε τη συζήτηση χωρίς αποσπάσεις, το παιχνίδι θα σας κερδίσει.

Τώρα, ας μιλήσουμε για τη δράση. Το Lost Judgment χτίστηκε πάνω στο σύστημα μάχης του προηγούμενου Judgment, αλλά με σημαντικές βελτιώσεις. Ο ήρωας, ο Takayuki Yagami, έχει τρία διαφορετικά στυλ πάλης: το Tiger Style, το Crane Style και το νέο Snake Style. Δυστυχώς, δεν νιώθουν τόσο διαφορετικά όσο θα ήθελα, αλλά το καθένα έχει τη δική του γοητεία.

Το κυρίως πράγμα που μου άρεσε ήταν ότι οι μάχες δεν είναι απλές. Υπάρχει κάποιο βάρος στις κινήσεις σας, κάποια συνέπεια στις αποφάσεις σας. Όταν πατάτε έναν εχθρό, αισθάνεστε την απόδοση. Και υπάρχουν αρκετές στιγμές stealth όπου μπορείτε να αποφύγετε τις περισσότερες συγκρούσεις εντελώς.

Αν υπάρχει κάτι που θα δω αναγραφόμενο ως το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του Lost Judgment, θα είναι η παρουσίαση. Και δεν λέω αυτό επειδή “πρέπει” - το παιχνίδι είναι genuinely όμορφο. Τα νυχτερινά φώτα του Τόκιο και του Yokohama, τα νέον signs που αντικατοπτρίζονται στο βρεγμένο δρόμο, οι συναthmospheric λεπτομέρειες που κάνουν τις πόλεις να ζουν - όλα αυτά δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που σας αφήνει άφωνους.

Εάν παίζετε στο PS5 ή το Xbox Series X με 60fps mode, η εμπειρία είναι ακόμη καλύτερη. Αν και δεν υπάρχει in-game HDR, η τίμια αναπαράσταση του νυκτερινού κόσμου κάνει το παιχνίδι να μοιάζει σχεδόν τρισδιάστατο.

Αυτό που δεν θα ήθελα να χάσετε είναι ότι το Lost Judgment είναι ΠΑΓΙΩΜΕΝΟ με περιεχόμενο. Δεν κούρασα καν όλες τις δευτερεύουσες αποστολές, τα μίνι-παιχνίδια, τις δραστηριότητες. Υπάρχουν δεκάδες, εάν όχι και εκατό ώρες περιεχομένου πέρα από την κύρια ιστορία.

Αλλά έδώ είναι το κρίσιμο σημείο: αν σκοπεύετε να κάνετε όλα αυτά παράλληλα με την κύρια ιστορία, θα χάσετε το νήμα. Η κύρια αποστολή διαρκεί περίπου 30 ώρες αν παίζετε με ήπια ρυθμό, αλλά αν διακοπεί συνεχώς από άλλες δραστηριότητες, η pacing καταρρέει. Η μηχανή της ιστορίας χρειάζεται ορμή.

Ας είμαι ειλικρινής: υπάρχουν κάποιες ανόητες και άσχετες σκηνές που έχει αυτό το παιχνίδι. Ο Yakuza franchise είναι γνωστό για τις περίεργες και non-sequitur αποδράσεις, και το Lost Judgment δεν είναι εξαίρεση. Μερικές φορές θα έχετε τη διαίσθηση ότι το παιχνίδι δεν ξέρει ποιο είναι το αποδεκτό τόνο. Αλλά για εμένα, αυτό είναι μέρος του charm.

Ξέρετε τι με κτυπά περισσότερο τώρα; Το Lost Judgment είναι τέσσερα χρόνια παλιό, και παίζει ακόμη καλύτερα από τα περισσότερα παιχνίδια που κυκλοφορούν σήμερα. Γιατί; Επειδή δεν κύνεται κίνηση. Δεν προσπαθεί να είναι κάτι που δεν είναι. Είναι απλά ένα καλό παιχνίδι με μια καλή ιστορία και λύνει καλά την εργασία του.

Σε μια εποχή όπου τα περισσότερα AAA παιχνίδια μας προσφέρουν πρόσωπα revenge stories, shallow narratives και κοπιασμένες mechanics, το Lost Judgment φωτοβολεί. Το Ryu Ga Gotoku Studio (RGG) είναι στην πραγματικότητα μάστερ της αφήγησης στο gaming, και δεν έχω καμία αμφιβολία για αυτό.

Θα το προτείνω αυτό το παιχνίδι; Απόλυτα. Ειδικά αν αναζητάτε κάτι που θα σας κάνει να σκεφτεστε, που θα σας κρατήσει ξύπνιο και που θα σας αφήσει με ερωτήσεις που θέλετε να συζητήσετε. Είναι ένα χρήμ