DOOM (1993)

Το DOOM (1993) είναι από εκείνα τα παιχνίδια που όχι απλώς άφησαν το στίγμα τους στην ιστορία του gaming, αλλά καθόρισαν έναν ολόκληρο χώρο. Ήταν το παιχνίδι που «γέννησε» πρακτικά το είδος των first-person shooters και έκανε την id Software και τον John Carmack θρύλους στη βιομηχανία.

Στο DOOM, αναλαμβάνεις τον ρόλο ενός ανώνυμου space marine, που αργότερα έμεινε γνωστός ως Doomguy. Αποστολή σου; Να τα βάλεις με ορδές από δαίμονες και μεταλλαγμένους ανθρώπους, στα φεγγάρια του Άρη και τελικά στην ίδια την Κόλαση. Δεν πρόκειται για βαθιά ιστορία—ο John Carmack είχε πει άλλωστε τη διάσημη φράση: «Story in a game is like story in a porn movie; it’s expected to be there, but it’s not that important.»

Για την εποχή του, τα γραφικά του DOOM ήταν επαναστατικά. Εφαρμόζοντας την «2.5D» τεχνική, ο κόσμος του παιχνιδιού ήταν δομημένος με τρισδιάστατα επίπεδα και υφές, ενώ οι εχθροί και τα αντικείμενα ήταν sprites (δισδιάστατες εικόνες). Αυτή η προσέγγιση έδινε μία σχεδόν τρισδιάστατη εμπειρία, με δυναμικό φωτισμό και ατμοσφαιρικούς ήχους που έκαναν την κάθε στιγμή έντονη.

Ένα ακόμα στοιχείο που ξεχώρισε ήταν η ταχύτητα του gameplay. Οι μάχες είναι γρήγορες, έντονες και απαιτούν συνεχή κίνηση και σωστές αντιδράσεις — δεν υπάρχει κάλυψη, δεν υπάρχει reload: μόνο εσύ, το όπλο σου και τα τέρατα!

Το DOOM ήταν από τα πρώτα παιχνίδια που υποστήριξαν multiplayer—με deathmatch αλλά και co-op επιλογές. Για πολλούς, τα πρώτα LAN parties έγιναν με DOOM! Επιπλέον, η id Software έδωσε στους παίκτες τη δυνατότητα να δημιουργήσουν δικά τους levels (WADs), κάτι που τροφοδότησε μία τεράστια modding κοινότητα. Έτσι, το DOOM παρέμεινε «ζωντανό» για δεκαετίες χάρη στους ίδιους τους παίκτες του.

Η κυκλοφορία του DOOM έγινε αρχικά με το σύστημα shareware: το πρώτο episode ήταν δωρεάν για να το μοιράζεσαι με φίλους, κάτι που βοήθησε να εξαπλωθεί αστραπιαία. Ήταν ένα από τα πρώτα «viral» παιχνίδια της εποχής. Πούλησε πάνω από 1 εκατομμύριο αντίτυπα και μέτρησε αμέτρητους fans παγκοσμίως.

Το αποτύπωμά του φαίνεται στη λέξη «Doom Clone», που κάποτε σήμαινε οποιοδήποτε FPS εμφανιζόταν. Επηρέασε όχι μόνο την αισθητική και τον σχεδιασμό των μελλοντικών shooters, αλλά και ολόκληρη την DIY κουλτούρα του gaming.

Ακόμα και σήμερα, το DOOM παίζεται ευχάριστα. Το απλοϊκό του στυλ είναι εθιστικό, ενώ το gameplay του αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση ακόμα και για τα σύγχρονα indie shooters. Οι δωρεάν «mods» και τα remake projects κρατάνε το παλιό DOOM πάντα φρέσκο, ζωντανό και άκρως διασκεδαστικό για τους φίλους των retro, αλλά και για τους νεότερους gamers που θέλουν να δουν πού και πώς ξεκίνησαν όλα.